12 maart 2020 | EMpowering YOU, Identity, Reminding YOU
Rouw ontdek je in al zijn vertakkingen. Eind december verloor ik mijn moeder.
En nu op onbewaakte momenten voel ik de leegtes. Ik wil de bevestiging niet in anderen zoeken. Daarvoor was ze te knap die moeder van mij. Daarmee zou ik haar geen eer aan doen. Ik wil haar niet vervangen. Ik wil mezelf kunnen voeden nu. Dus stel ik me de vraag : Wat zocht ik in haar dat ik mezelf nog niet kan geven? Wat haalde ik vluchtig uit het contact met mijn moeder?
De erkenning dat ik ben. Zodat ik me niet meer hoefde af te vragen of ik besta. Bevestiging: Ja Celine, 't is goed, Celine en eventueel wat goedbedoelde raad. Want zo gaat dat met familie. Ze hebben dezelfde wonden, die generatie na generatie worden doorgegeven. Het zit in je genen en je volgt ook hun model en maakt dus ook de zelfde fouten. Soms op de tegenovergestelde manier wanneer je beslist hun voorbeeld nìet wilde volgen. Het is echter dezelfde pijn van waaruit jij het ‘anders’ wilde doen.
Dàt, exact die overdracht van pijn en lijden daarvan wil ik dat het stopt - bij mij. Daarvan wil ik dat mijn dochter niet hoeft te voelen wat ik voel. Dat ze vrijer mag zijn en niet geketend door de beperkingen van nature and nurture. Hoe maak ik haar zo sterk? Hoe kan ik eerst mezelf daarvoor sterk genoeg maken? Het hield me de laatste jaren al bezig...
Ik denk
Ik voel
Ik doe het nu anders
Ik kon de essentie vangen in het zelfwaardecreatiemodel AkemiYOU ™ waarmee ik elke dag werk. De bevestiging die ik zocht, zoek ik nu in mijzelf. Soms vind ik ze al. Wat een (h)eerlijke bron.