Je kan een op zichzelf staand ecosysteem worden. Het proces van energetische soevereiniteit is zich aan het voltrekken. Het gebeurt, we worden zelfvoorzienend. Je kan wel leunen op andere ecosystemen maar je hoeft je er niet meer in te verankeren. Je hebt niet meer de nood om met je tentakels andere systemen binnen te dringen en ze onbewust leeg te zuigen zodat jij kan bestaan.
Iedereen is stilletjes uit elkaars systeem aan het glippen. Dat geeft een gewaarwording van trekken, glijden, loskomen uit verbindingen. Een zweem van nakend gemis. Zoiets als een rouwproces voor iets waarvan je niet goed wist dat het er ooit is geweest. Het afscheid nemen van een denkbeeldige vriend. Je twijfelt of je jezelf iets wijsmaakt?!
Armen van octopussen lijken naast je neer vallen. Plof, plof, glibberig patsen de tentakels de grond op. Je kijkt er misschien wat verward naar, je afvragend waar ze vandaan komen. En toch voel je tegelijkertijd een zucht. Je energieniveau stijgt al een beetje. 'Ervaar ik nu opluchting?', vraag je jezelf af. Het is zo mooi om te zien gebeuren en het gaat vanzelf en razendsnel op dit moment. Het tempo kan je misschien beangstigen, en tòch, dit is exact waar we allemaal naar verlangden: bewegingsvrijheid, spontaniteit, onafhankelijkheid en veiligheid.
We zijn volop aan het afscheid nemen. Energetische soevereiniteit is zich aan het voltrekken. Dit voelt een beetje ongemakkelijk. Mensen verdwijnen uit je leven.
Massale bewustwording van grensoverschrijdend gedrag
Dagelijks en overal waar je durft te kijken, merk je meldingen van manipulatie. Op alle terreinen, op alle niveaus vind je sociale discriminatie, emotionele chantage, seksuele intimidatie, financieel bedrog. Het ene verhaal is al gortiger dan het andere en altijd was er sprake van een 'grijze zone'. Gelukkig tonen ze stuk voor stuk aan dat we ons bewust worden waar een ecosysteem eindigt en een ander begint.
Stopzetten van relaties en samenwerkingen
Mensen gaan uit elkaar. Vermeende samenwerkingen vallen uiteen. Omdat het niet meer zo werkt. Omdat we elkaar niet meer willen opvullen. Omdat we zelf onze eigen ruimte willen innemen. Ergens wordt er op dit moment gevochten om territorium te heroveren. Vaak gaat het er verbaal stevig aan toe wanneer we energie proberen terugwinnen. Meer nog doven overbindingen gewoon uit. Het is klaar. De cirkel is rond. 'Wij' zijn af.
Groot aantal overlijdens
Als gevolg hiervan zijn er een groot aantal mensen die nu komen te gaan. Mensen die op een of andere manier hun bestaansrecht haalden uit die horizontale verbindingen. Ze waren levensvatbaar zolang ze letterlijk konden ingrijpen in andermans systeem. En ook omgekeerd, zolang zij zelf noodzakelijk waren voor het welzijn van de anderen kreeg hun ecosysteem recht van bestaan. Zonder raison d'être heeft het voor hen geen zin meer.
Energetische soevereiniteit brengt verantwoordelijkheid met zich mee
Het is spannend. We kijken halsreikend uit naar wat het ons zal opleveren. Individueel en collectief hoe zullen de kaarten komen te liggen? Nou, de andere zijde van de medaille is het opnemen van je eigen verantwoordelijkheid. Nu je niet meer wil inpluggen in een ander systeem om daar 'af te tappen' zal je je bevoorrading op een andere manier zoeken. In dit proces van verandering geef ik je graag enkele tips mee.
TIP/ Focussen op wat jij doet en laat. Je zal minder snel vervallen in het vervullen van andermans behoeften als je je aandacht in jouw eigen cirkel brengt. Blijf alert want door de jaren heen heb je tal van mechanismen ontwikkeld om in een ander zijn potje te roeren.
TIP/ Wat zal jou vreugde opleveren? Nu je geen bevoorrading van buitenaf meer hebt, zal je merken hoeveel er te doen is in je eigen ecosysteem. Richt je op vreugde, dat wat je met plezier kan verwezenlijken. Kies bewust, test uit waar je het nog niet helder ziet.
TIP/ Op welke manier wil jij nieuwe verbindingen aangaan? Jezelf deze vraag stellen is een goede voorbereiding. Waar kan jij onmogelijk zelf in voorzien? Hoe ga je dit dan aanpakken? Hoe wil jij benaderd worden? En hoe kan je jezelf en de andere ademruimte gunnen?
Het nieuwe "Wij"
'Oei Celine, is er dan geen 'Wij' meer?' Ik hoor je denken. Natuurlijk wel dat is er altijd geweest en het zal er altijd zijn. Alleen hadden we het een beetje verkeerd begrepen. We mondden uit in iets met macht en zo, iets met elkaar willen overtroeven, iets met de beste willen zijn. We gingen voorbij aan het feit dat we allemaal uit dezelfde materie bestaan. We verzandden in elkaar herkennen maar niet erkennen. We probeerden te overleven door kleiner of groter te worden dan we waren. Tot we niet meer wisten wie, wie was. Wie welke unieke meerwaarde heeft. Wie waar eindigt zodat de andere kan beginnen. Uit de grijze zone komen, betekent dat we samen een verzameld ecosysteem worden van zichzelf onderscheidende 'ikjes'. Zodat elk ecosysteem opnieuw een unieke meerwaarde draagt. Eilandjes van 'WIJ!'.
Wij!-landjes.
Indien dit artikel (iets in) je raakt en je wil graag met me werken, klik dan hier voor het volledige aanbod. We maken samen je gevoeligheid voor manipulatie zichtbaar en ontginnen het goud dat eronder zit. Je kiest dan om je leven van binnenuit te leven.
©2022 Celine Berckmoes. All rights reserved. You may quote, copy, translate and link to this article, in its entirety, on free, non-donation based websites only, as long as you include the author name and a working link back to this website. All other uses are strictly prohibited.
Comments